top of page

Laat jij je kind zijn omgeving ontdekken?

Foto van schrijver: Joyce VlamingsJoyce Vlamings

Ieder kind wil van nature zijn omgeving ontdekken. En dat is een hele gezonde ontwikkeling. Maar niet iedere ouder is (voldoende) in staat om dat ook toe te laten. Als ouder wil je je kind beschermen. Zo ook tegen ongelukjes en pijn. Natuurlijk wil je dat. Ik ook. En toch heb ik mijn kinderen (nu 5 en 7 jaar) altijd vrij gelaten in het ontdekken van hun omgeving, zowel binnen als buiten. Waarom? Omdat het heel belangrijk is voor o.a. hun zelfvertrouwen en het ontwikkelen van bepaalde talenten en vaardigheden.

OP ONTDEKKINGSTOCHT DOOR HET HUIS

En zo kwam ik ook vaak ogen en handen tekort wanneer de jongste op ontdekkingstocht ging door het huis.En daarbij alle pannen uit de keukenkastjes had gehaald, met een vergiet op zijn hoofd zat (hilarisch!!) of in de keukenlade was gekropen en daar met de handdoekjes zat te spelen. Of die keer dat hij alle boeken uit de onderste 3 planken van de boekenkast had gehaald en dat waren er toch zeker een stuk of 60 en die heel tevreden had uitgestald op de grond en in zijn box. En die keer dat hij had bedacht dat stoep krijten binnen toch ook best wel kon?! Hoewel het mij dan wel even wat extra tijd kostte om dit weer op te ruimen, moest ik er stiekem toch altijd erg om lachen. Behalve dan die keer dat mijn zoontje een stuk brood in de dvd speler had gestopt!

OMGEVING ONTDEKKEN IS LEUK EN INTERESSANT

Maar het ontdekken van je omgeving en alle (nieuwe) dingen die je dan als kind tegenkomt tijdens je ontdekkingstocht is natuurlijk wel heel erg leuk en interessant! En naast dat het interessant is, is het erg goed voor de ontwikkeling van je kind. Wanneer ze hier (teveel) in beperkt worden, ontneem je je kind(eren) de kans om nieuwe dingen te leren kennen.

Daarom heb ik mijn kinderen daar altijd erg vrij in gelaten en doe dat nog steeds. Zolang het natuurlijk geen gevaar voor ze oplevert en/of ze geen spullen kapot maken vind ik het best. Ik stimuleer ze daarna dan wel om mee op te ruimen.

OMGEVING WORDT STEEDS GROTER

Naargelang het kind de wereld steeds meer gaat verkennen, breidt het begrip van die wereld en haar taal zich uit: van rollen, naar kruipen (of schuiven) naar staan en lopen; van brabbelen naar woordjes en van woordjes naar zinnen. Zo wordt de omgeving steeds groter. Wanneer je een kind in een kast zou stoppen (bij wijze van spreke dan, laat dat even duidelijk zijn), ontwikkelt het zich anders dan een kind in een box met ontwikkelingsmateriaal.

ROL OPVOEDER BELANGRIJK

De omgeving bepaalt mede hoe het kind zich ontwikkelt. Het kind heeft wellicht talenten, maar in hoeverre die ook tot ontwikkeling komen is afhankelijk van hoe vrij je je kind laat zijn omgeving te ontdekken.De opvoeder speelt daar een belangrijke rol in.Zo zijn allebei mijn kinderen motorisch nogal goed ontwikkeld. Het is zeker zo dat ze dat van nature al hebben, maar ik ben ervan overtuigd dat ze zich op dit gebied ook zo goed ontwikkeld hebben omdat ik ze daarin nooit beperkt heb.

Natuurlijk hield ik mijn hart vast als ze voor het eerst ergens opklommen, terwijl ze nog maar net kropen en houd ik nu nog steeds mijn hart vast als mijn dochter van 7 in bomen klimt. En ik kan jullie verzekeren, dat dit hele hoge bomen zijn.

En toch heb ik ze dit altijd laten doen en laat ik ze dit nog steeds doen. Een kind doet namelijk eigenlijk nooit iets wat hij/zij nog niet kan. SURE! zal je nu misschien denken. die van mij is vorige week nog van de trap gevallen. Natuurlijk willen we dat niet meemaken als ouder, maar ongelukjes zijn nooit helemaal te voorkomen. Je kan je kinderen niet constant in de gaten houden. Dat moet je niet eens willen, want daarmee beperk je ze. Het is voor een kind heel belangrijk dat jij als ouder je kind stimuleert om zijn omgeving te ontdekken en ze hierin het vertrouwen geeft. Uiteraard alles naargelang de leeftijd. Een baby die net kruipt laat je uiteraard niet zonder toezicht de trap opklimmen en die trap hekjes zijn de eerste jaren ook echt nodig. Je moet het gevaar niet opzoeken. Maar er is een verschil tussen gevaar en uitdagingen.

En denk maar niet dat ik ontspannen naar de vogels sta te kijken als mijn dochter 3 meter boven de grond aan een tak hangt en roept: "kijk eens mama!" Dan breekt het zweet mij ook uit. En toch laat ik het toe. Ik weet dat ze het kan, vind het belangrijk om haar dat vertrouwen te geven en probeer zeker niet steeds te zeggen: "voorzichtig hoor schat", of: "kijk je wel uit?" Dat denk ik wel, maar daarmee doe ik haar tekort. En uiteraard gebeurd er dan wel eens iets. Maar ook dat kan je niet voorkomen als ouder. Sterker nog: dat zou je niet eens moeten willen voorkomen. Want dan beperk je je kind, mijns inziens, echt teveel in zijn natuurlijke drang voor het ontdekken van zijn omgeving.

SUCCESERVARINGEN

Leren = herhalen (met succeservaringen). Het kind dat moeite doet om een kubus in een klein rond gat te stoppen, zal daar uiteindelijk mee stoppen omdat het niet lukt. Het kind dat, al dan niet door uitproberen, ontdekt dat de kubus in het vierkante gat valt en een geluidje maakt bij het passeren, zal een volgende keer geneigd zijn die ervaring nog eens te willen meemaken.Van nature heeft een kind een nieuwsgierige aard en wil het de omgeving exploreren(ontdekken).

Dat exploreren wordt gestimuleerd wanneer de omgeving vertrouwd en veilig is. Anders gezegd: hoe meer succeservaringen, hoe meer er geleerd wordt en meer positieve herhaling er plaats zal vinden. Er kan dan sprake zijn van een leercurve.

Hoe kijk jij hier tegenaan?

Gevaar of uitdaging?

Lieve groet,

Joyce

84 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page