Zondagochtend 6 december.
Even afkicken weer voor de kindjes. 's-avonds niet meer met zijn allen Sinterklaasliedjes zingen en schoentjes zetten,geen Sinterklaasjournaal meer of 's-ochtends in alle vroegte vol spanning naar beneden rennen om te kijken of er iets in hun schoentje zit.
Gelukkig zijn ze heel tevreden met de cadeaus die de Sint gisteren bezorgd heeft en vermaken ze zich voorlopig nog uitstekend met hun nieuwe speelgoed.
Het Sinterklaasfeest heeft mij dit jaar wel voor het eerst aan het denken gezet.
En dat heeft te maken met het feit dat onze dochter Mijntje van 6 jaar deze keer voor het eerst vragen begon te stellen over Sinterklaas. "Mama, die Sinterklaas in de krant ziet er wel heel anders uit dan de Sinterklaas bij de intocht". Of toen de Sint en Piet ons gisteren thuis verblijden met een bezoek, zei Mijntje:"dit was niet dezelfde Sinterklaas als bij ons op school". Zouden haar twijfels over het bestaan van de Sint al beginnen te komen? Ik heb mij hier voorheen nooit druk over gemaakt. Wanneer zij er eenmaal achter komt dat de Sint niet bestaat, dan is dat gewoon zo. Maar nu bezorgt het mij voor het eerst toch een beetje een naar gevoel. Hoe zou ze reageren als ze erachter komt dat de Sint niet bestaat? Ik weet ook wel dat ieder kind in zijn of haar leven hier een keer achter gaat komen, maar ik betrap mijzelf erop dat ik een beetje bang ben voor haar reactie. En dat komt voort uit het feit dat Mijntje een kind is dat heel veel belang hecht aan eerlijkheid, er heel veel moeite mee heeft als iemand onrecht aangedaan word en rechtvaardigheid belangrijk vind. Natuurlijk ben ik er heel trots op dat zij deze normen en waarden, die wij haar als ouders hebben proberen mee te geven, zo hoog in het vaandel heeft staan. Maar juist daarom ben ik ook bang voor haar reactie. Want wij als ouders leren haar dat eerlijkheid heel belangrijk is en dan komt ze er straks achter dat wij al die jaren niet eerlijk zijn geweest over het bestaan van Sinterklaas. Misschien maak ik het wel veel te groot (ik hoop het!) en reageert ze straks als het eenmaal zover is, wel heel relaxed. Maar het houdt mij toch bezig.
Voorlopig gelooft ze nog in het bestaan van de Sint en heb ik genoten van haar enthousiaste reactie gisteren! "Hoe weet Sinterklaas nu dat ik dit allemaal leuk vind? Dat is toch niet normaal?!"
En volgend jaar, zien we wel weer verder.
