top of page

Verjaardag vieren wordt pas weer leuk met het hebben van een kind.

Foto van schrijver: Joyce VlamingsJoyce Vlamings

-Ook ik als pedagoog weet het af en toe even niet-

En toen werd Mijntje 1 jaar!

Terwijl ik mijn eigen verjaardagen al lang niet meer vier (wat is er nu leuk aan weer een jaar ouder worden), word dit met het hebben van een kind ineens wel weer heel leuk.

Alles werd dan ook uit de kast getrokken; uitnodigingen werden verstuurd naar familie, vrienden en buren, wekenlang struinde ik het internet af op zoek naar de perfecte taart, die ik uiteindelijk gewoon bij de Hema kocht, gewoon omdat die heel leuk en lekker zijn, dagenlang ging ik op zoek naar cadeaus, zelfs de slingers moesten mooi zijn, dus niet van plastic, maar van stof en leuke, lekkere en speciale hapjes en drankjes werden in huis gehaald.

De nacht voor Mijntje haar verjaardag kon ik nauwelijks slapen van de opwinding en toen ze dan ook de volgende morgen heel vroeg wakker werd, vond ik dat voor het eerst een keer niet erg.

Al zingend kwamen wij haar slaapkamer binnen, waar een verbaasd meisje ons aankeek alsof we helemaal gek waren geworden. Ik weet ook zeker dat mijn partner en ik het leuker vonden dan Mijntje zelf. Die begreep er tenslotte natuurlijk nog helemaal niets van.

Nadat we uitgebreid “lang zal ze leven, er is er één jarig en twee violen en een trommel en een fluit”, hadden gezongen, (we konden gewoonweg niet stoppen van enthousiasme), was daar dan het moment van de cadeaus.

Ook hier was Mijntje niet erg van onder de indruk.

Het uitpakken en spelen met papier was veel leuker! Nadat Mijntje een middagslaapje had gedaan en ik met haar naar beneden kwam, terwijl het hele huis vol zat met visite en iedereen begon te zingen, omdat we dachten dat ze dat wel leuk zou vinden, vond Mijntje dat niet zo’n goed idee!

Ze schrok zich helemaal lam en krijste alles bij elkaar. Ik had natuurlijk beter moeten weten.

Uiteraard waren dit veel te veel indrukken tegelijkertijd, maar we vonden het zelf zo leuk.

Eenmaal van de schrik bekomen bij mama op schoot, was daar het beroemde taart-moment!

Zoals iedere ouder dat waarschijnlijk doet, werd de taart voor haar neer gezet en mocht ze aanvallen! Maar nee, ze proefde even en wees vervolgens naar een soepstengel en wilde die liever, haha.

Nu was ik stiekem toch wel trots dat ik Mijntje nog nooit snoep gegeven had en ze het dus gewoon niet lustte. En dat hebben we volgehouden tot haar 3e verjaardag ongeveer.

Geen enkel probleem, want wat ze niet kennen, missen ze ook niet.

Uiteindelijk was het een erg leuke middag en ging ons meisje moe maar voldaan slapen.

Wij met de beentjes omhoog, een glas wijn erbij en foto’s bekijken die we die dag natuurlijk veeeeeeeeeeeeeeel te veel hadden gemaakt, omdat je alles wat je kind doet, nu eenmaal leuk vindt.

7 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page